Lanzarote wordt getypeerd door twee dingen: het landschap uit vulkaangesteente en César Manrique. Zijn zoektocht om zowel vorm, sculpturen, kunst, en gebouwen als één esthetisch geheel te zien en deze harmonieus te integreren in het landschap heeft zijn stempel gedrukt op het hele eiland. Zijn architectuur en oeuvre is uitnodigend, vol kleur en vitaliteit, genereus en toch modest terzelfdetijd. Zijn permanente integratie van kunst in de natuur en van de natuur in de kunst zorgt voor zijn unieke signatuur, mede door de anatomie van het eiland zelf, dat gekenmerkt wordt door de zwarte lavasteen dat alomtegenwoordig is.
Alle plaatsen opsommen waar je Manriques pareltjes kan bezoeken, gaan we hier niet doen, dat doet Google beter. Wat we wel kunnen aanraden, is een architecturale en inspirerende kuur van een paar dagen Lanzarote om zo zijn oeuvre te ontdekken. Trouwens, het is eens wat anders dan het naburige en teensletsende Tenerife.
